W dniu 28 listopada br. w Bydgoszczy odbyła się Gala finałowa VIII Ogólnopolskiego Festiwalu Twórczości Osób Niepełnosprawnych „fART”. Tegoroczny festiwal odbywał się pod hasłem „Bądź moim Przyjacielem”. Konkurencja była ogromna, w 7 kategoriach konkursowych zgłoszono prawie 800 prac. Tym samym Nam miło poinformować o zdobyciu przez naszego uczestnika Szymona Nygi pierwszego miejsca w kategorii twórczość literacka (osoby niepełnosprawne ruchowo) za wiersz „Misja przyjaźni”. Serdecznie gratulujemy! Poniżej prezentujemy nagrodzoną pracę Szymona. Lista wszystkich nagrodzonych znajduję pod tym linkiem Festiwal FART – Lista nagrodzonych.
Misja przyjaźni
Życie brutalne, czasy okrutne,
A pokolenie młodych wciąż butne,
Wielu z nich marzy tylko o jednym,
By dużo posiąść i nie być biednym,
To dla nich dzisiaj cel podstawowy:
Własne mieszkanie, samochód nowy,
Na przyjaźń zwykle czasu nie mają,
Jedynie sobie czas poświecają,
Nie wszyscy jednak są tacy sami,
Nie wszystkich bowiem pęd Świata mami,
Prawdziwa przyjaźń z rzadka się rodzi,
Choć nie proszona czasem przychodzi,
Po czym ja poznać?
Każdy sam czuje,
Jedno jest pewne;
Z wolna „pączkuje”,
Pchając nas stale mocno ku innym,
Trwale związując z życiem rodzinnym,
A także zwykle wiodąc ku duszom,
Które w potrzebie nam łzy osuszą,
Czasem gdy trzeba będzie krytyka,
Która nierzadko głębi dotyka,
Ale Przyjaciel się tym nie zraża,
A wręcz przeciwnie, ciągle powtarza:
„Błędów unikaj.” „Masz problem, pytaj”
Gdy nie ma wyjścia, czasem też błaga,
W ten oto sposób także pomaga,
Przyjaźń ma swoje różne etapy,
Aż w końcu z „pączków” wyrosną kwiaty,
Warto więc sobie zadać pytanie:
„Kto Przyjacielem naszym zostanie?”
Tego naprędce nikt nie wyczuje,
To samo życie zweryfikuje,
Ono nam wskaże w trakcie istnienia,
Kto jest stabilny, a kto się zmienia,
Należy zatem jasno zaznaczyć,
Przyjaźni szkice muszą wyznaczyć,
Trafnie jedynie rodzice sami,
Bowiem to oni są mentorami,
i Przyjaciółmi dziecka pierwszymi,
Będąc zarazem mu i stałymi,
Przewodnikami życia wędrówki,
Pomocnikami w trakcie „szarówki”,
Potem na drodze też dołączają,
Nauczyciele, profesorowie,
Następnie któryś z nich Ci podpowie,
Kogo masz wybrać na Promotora,
Tak by w nim zyskać, prócz Profesora,
Też Przyjaciela i przewodnika,
Który pomoże Ci bez ryzyka,
Przejść najtrudniejszy zakręt życiowy,
Sprawi, że będziesz na to gotowy,
I rozwiewając Twe wątpliwości,
Złamie barierę Twej niesprawności,
By uzmysłowić w ostateczności:
„Niepełnosprawność to nie granica Twych możliwości”.
Jeśli tak patrzeć na sytuację,
Tylko psychiczne są perturbacje,
Innym modelem na przyjaźń stałą,
Mogą być również koledzy nasi,
stanowiąc jakby rodzinę małą,
Która natychmiast problemy gasi,
Stając od razu drużyną całą,
Niepełnosprawność? -nie masz nóg władnych.
Jakiś dylemat? – problemów żadnych,
Jeśli przy Tobie stawia się sprawna,
Zgrana „brygada” niepełnosprawna”
Tutaj problemy nie grają roli.
Jeden, na krzywdę tu nie pozwoli,
Wobec drugiego, kolegi swego,
Tu też nie zdarzy się żadna scysja,
Taka prawdziwej przyjaźni misja.
Autor: Szymon Nyga